(Bloomberg) — Een jaar nadat Wells Fargo & Co. een van de laatste grote Amerikaanse banken werd die een netto-nulbelofte deed, waarmee in wezen haar enorme olie- en gasleningen voor uitsterven stonden, de bankiers die miljarden dollars uitdelen aan fossiele brandstoffen zijn niet in paniek.
De specialisten in olie en gas hebben een reeks van geldverbrandende jaren doorgemaakt, afgetopt door een meedogenloze pandemie. Nu bruist de koolwaterstofhandel terug, en de geldschieters van Wells Fargo zitten helemaal bovenaan. Niemand ter wereld heeft vorig jaar als bookrunner meer leningen voor fossiele brandstoffen verstrekt, volgens gegevens die Bloomberg heeft verzameld: het totaal van de bank in de sector voor 2021 bedroeg $ 28 miljard; het heeft meer dan $ 188 miljard aan olie- en gasleningen verzameld sinds eind 2015, toen de historische Overeenkomst van Parijs werd aangenomen. Dat bedrag is meer dan de marktkapitalisatie van BP, Marathon Petroleum en Valero Energy samen.
Er zijn goede redenen voor de leiders in fossiele financiering om ongerust te zijn. Begin met het netto-nuldoel van de bank: Wells heeft zich aangesloten bij meer dan 100 financiële instellingen met deadlines van het midden van de eeuw voor het afschaffen van broeikasgas. Er zijn maar weinig bankiers die graag in een branche zitten die praktisch is gemarkeerd voor eliminatie. Zelfs als je bedrijfstoezeggingen wantrouwt, zet de explosie van milieu-, sociale en bestuursoverwegingen in een miljardenindustrie druk op degenen die olie, gas en kolen financieren.
Maar Wells bankiers spelen het lange spel. “Er is een idee of dynamiek dat het een lichtschakelaar is”, zegt Scott Warrender, die het energie- en krachtteam leidt. De groene revolutie? “Onze visie – en in werkelijkheid – zal zich over een veel langer tijdsbestek uitstrekken.”
Volgens interviews met 10 huidige en voormalige mensen daar zullen de managers van Wells niet stoppen met het verstrekken van koolwaterstofleningen wanneer de rest van ons er zoveel van consumeert. Er zijn maar weinig veteranen van dit bedrijf die vrij zeker weten waar het vanaf hier naartoe gaat. Hun houding ten opzichte van de crisis van klimaatverandering schommelt tussen pragmatisme en, in het geval van een voormalig bestuurder, minachting.
Het komt allemaal neer op een moment waarop veel op het spel staat voor de energie-industrie, de opwarmende wereld en Wall Street, vooral voor een bank die Chief Executive Officer Charlie Scharf probeert te keren na jaren van schandalen. Omdat toegang tot kapitaal zo belangrijk is voor de fossiele brandstofindustrie, die door geld ploegt, zullen de morele en financiële berekeningen van bankiers zoals die van Wells een sleutelrol spelen in de toekomst van het klimaat.
Totdat de economie en de samenleving beide evolueren, zegt Warrender, “is onze mening dat we de brede energiesector in al zijn vormen moeten financieren.” Gedurende tientallen jaren als energiebankier heeft hij de koolwaterstofindustrie in een faillissement zien duiken en vervolgens weer zien opklimmen in een hausse in het grote geld. Hij heeft het tumult overleefd en leerde het tot het eindspel vol te houden, vertelde hij meer dan tien jaar geleden aan een journalist, toen hij zijn baan als energiebankier vergeleek met zijn tijdverdrijf van amateurboksen. Tegenwoordig, zegt hij, is zijn hobby overgeschakeld naar fietsen, maar zijn focus op energie is onveranderd.
“Dat wordt interessant”, zegt Derek Detring, die acht jaar geleden een baan had als energiebankier bij Wells voordat hij een adviesbureau voor de energie-industrie begon. “Zullen investeerders wegblijven nu we weer geld verdienen?” Nu de lankmoedige industrie weer lucratief wordt, zegt hij, “zal het voor hen moeilijker zijn om te vertrekken.”
De olieprijzen schoten inderdaad omhoog na de invasie van Oekraïne en stappen van de VS en het VK om Russische olie te verbieden. Energiemanagers en hun bankiers zijn gewend aan volatiliteit. Wells Fargo’s leningen voor fossiele brandstoffen bleven aan de top van de sector, zelfs toen de jaartotalen schommelden – van $ 23,7 miljard in 2016, tot $ 48,3 miljard in 2018 en vervolgens terug naar $ 28,7 miljard vorig jaar.
Historisch gezien hebben bankiers niet veel druk gehad van aandeelhouders om sneller te handelen op het gebied van klimaat. Maar dat zou kunnen veranderen. Vorig jaar, voorafgaand aan de klimaatconferentie van de Verenigde Naties, trad Wells toe tot de Glasgow Financial Alliance for Net Zero, een groep banken en fondsbeheerders die 130 biljoen dollar aan activa vertegenwoordigen. (Michael Bloomberg, de eigenaar en oprichter van Bloomberg LP, is medevoorzitter van de alliantie.) De grote banken hebben niet alleen beloofd om de uitstoot uit te bannen, maar ook om uiteindelijk rekening te houden met de koolstof in hun enorme portefeuilles. Het bedenken van metingen voor “gefinancierde emissies” zal fel worden betwist en activisten zullen toekijken. In december vroeg de investeerdersgroep Interfaith Center on Corporate Responsibility aan Wells en andere banken om tegen eind 2022 een beleid aan te nemen om ervoor te zorgen dat kredietverlening en acceptatie niet bijdragen aan de ontwikkeling van nieuwe fossiele brandstoffen.
Maar voorlopig kan een Wall Street-reus groen worden en de toekomst van schone energie garanderen, terwijl hij ook deals sluit over gaspijpleidingen en olievelden. Wells was JPMorgan Chase & Co. vorig jaar net voor als bookrunner op gesyndiceerde leningen, wat betekent dat hij de leiding heeft als er meerdere bij betrokken zijn. Kijken naar leningen geeft een goed beeld van hoe fossiele brandstofbedrijven zichzelf financieren, maar ze werken ook samen met Wall Street om obligaties uit te geven. Wells was vorig jaar niet de grootste in die ruimte – de $ 7,7 miljard die het beheerde, was ongeveer de helft van de $ 15,8 miljard van JPMorgan.
“We zijn al vele jaren een toonaangevende financiële partner van traditionele energiebedrijven, zoals olie- en gasproducenten en elektriciteitsbedrijven, evenals de opkomende activiteiten op het gebied van hernieuwbare energie”, aldus een woordvoerder van Wells. “We zullen onze klanten in deze branche blijven ondersteunen omdat ze de brandstof leveren die de samenleving van vandaag aandrijft, en als ze reageren op de veranderende markt.”
Geen van de recente olie- en gasleningsovereenkomsten van de bank was groter dan de doorlopende lening van $ 5 miljard die het in 2018 leidde voor Energy Transfer LP, wiens Dakota Access Pipeline de kern vormt van de strijd tussen de olie-industrie en de Standing Rock Sioux Tribe. Miljardair Kelcy Warren, de voorzitter van de in Dallas gevestigde pijpleidingbeheerder, heeft een decennialange relatie met Wells. Niet lang voor de lening adviseerde de adviesgroep Institutional Shareholder Services Inc. dat Wells-investeerders een resolutie steunen die beleid vereist om inheemse groepen te helpen beschermen. Demonstranten begaven zich in 2017 naar het huis in Californië van Tim Sloan, toen de baas van de bank, en legden een opblaasbare pijpleiding aan.
Dat schrikte Wells niet af. De belangrijkste gesyndiceerde lening voor fossiele brandstoffen vorig jaar was een deal van $ 3 miljard met Enterprise Products Partners LP. De eigenaar van de pijpleiding in Houston stemde in januari ermee in om Navitas Midstream Partners en zijn 1.750 mijl pijpleiding in het Perm-bekken te kopen voor $ 3,25 miljard in contanten.
Het verhaal van energieleningen gaat niet alleen over de toekomst van het klimaat – het gaat ook over consolidatie die van tientallen banken slechts een paar maakt. Wells werd een gigant in fossiele leningen na een reeks overnames. Tim Murray, tot zijn vertrek in 2005 een topmanager van Wells op het gebied van energie, koestert opvattingen die in strijd zijn met de wetenschappelijke consensus. “Het noordpoolgebied smelt niet, het groeit zelfs”, zegt Murray, die later directeur en adviseur van Guggenheim Partners was voor de olie-industrie in Texas. In werkelijkheid warmt het noordpoolgebied veel sneller op dan de rest van de wereld.
Dan Pickering, een veteraan in de energiebanksector in Texas, heeft gehoord dat Wall Street zijn toon verandert op het gebied van het milieu. “In de roekeloze olie- en gasdagen zou het antwoord zijn geweest: ‘Ja, ik leen aan de olie- en gasindustrie, en wat dan nog? We verdienen er veel geld mee, en dat is wat we moeten doen.’ Nu, zegt hij, is het antwoord zachter. Voor de banken die blijven hangen en met minder concurrenten worden geconfronteerd: “misschien lachen ze helemaal naar de bank toe.”
Er valt aan beide kanten van de energietransitie geld te verdienen – en soms staan dezelfde bankiers tegenover elkaar. Zo vormde Wells vorig jaar onder Warrender een energietransitieteam om zich te concentreren op de ontwikkeling van hernieuwbare energiebronnen en oplaadinfrastructuur voor elektrische voertuigen.
Een jaar of zes geleden zag het team er anders uit dan nu. Herb Rakebrand werkte aan marktstrategie en projectontwikkeling met het Wells energieteam, waar de ingenieur en Grateful Dead-fan zich een buitenstaander voelden tussen de Type A-bankiers. Rakebrand zei dat de bankiers hem als een nerd beschouwden.
David Marcell, die in dit tijdperk aan acquisities en desinvesteringen in het team werkte, had een iets andere kijk op hun persoonlijkheden. ‘Wat is het juiste woord dat ik wil gebruiken? Het waren niet het soort jongens met een riem en een bretel”, zegt hij over zijn collega’s. “Het waren de jongens die hard werkten en hun best deden voor klanten.”
Tyler Harris, een klant van Wells toen hij Chief Financial Officer was van een exploratie- en productiebedrijf, zag banken de ruimte binnenstormen alsof er niets mis kon gaan. Het gezegde dat hij zich herinnert over olie- en gasleningen: “Geen enkele bank heeft hier ooit geld mee verloren.” Door de wilde concurrentie konden bedrijven geldschieters tegen elkaar opzetten, herinnert Harris zich, die nu directeur is bij Moriah Energy Investments LLC. “Mensen zijn gewoon lui geworden”, zegt hij. “Ze werden zelfgenoegzaam.”
De OPEC hielp een einde te maken aan die gemakkelijke tijden rond Thanksgiving 2014 door te weigeren de productie te verminderen om een olie-overschot te verminderen. Een energieveteraan herinnert zich die feestdag als volgt: normaal zijn het de verliezen van de Dallas Cowboys die ervoor zorgen dat hij met zijn gezicht naar beneden in zijn pompoentaart gaat. De prijzen zakten en begonnen een lange malaise voor de industrie en haar bankiers.
In sommige opzichten waren hun handen gebonden. Als u leent om een pick-up truck te kopen en in gebreke blijft, kan de bank iemand naar uw oprit sturen om deze terug in bezit te nemen. Energiebronnen zijn kieskeuriger. “Het is niet alsof je een gat in de grond prikt en de olie eruit komt en het is allemaal zonneschijn en rozen”, zegt Harris. In plaats daarvan besloten kredietverstrekkers te wachten tot de prijzen weer zouden aantrekken. ‘Ze hebben gescoord’, zegt hij. ‘Je hebt een ontheffing nodig om nog eens zes maanden door te komen? Prima.”
Jaren van slechte rendementen kunnen voor sommige banken de deur hebben geopend om olie en gas op te geven. BNP Paribas SA, de Franse bank die haar energieleningeneenheid in 2012 aan Wells verkocht, kondigde vijf jaar later aan dat ze zou stoppen met zakendoen met bedrijven die zich voornamelijk bezighielden met het opsporen, produceren of distribueren van schaliegas of olie uit teerzanden.
Het was gemakkelijker voor Wall Street om de energiebusiness te verzieken als ze geld verloren aan leningen, zegt Buddy Clark, co-voorzitter van energie bij het advocatenkantoor Haynes Boone in Houston. “Maar als de prijzen naar $ 100 per vat gaan en er wordt geld gedrukt door deze oliemaatschappijen, kan ik me niet voorstellen dat de banken terug zullen komen.” Het suggereert allemaal een patroon: “De prijzen beginnen terug te komen, dus de cyclus begint opnieuw.” Met andere woorden, zegt hij, alleen omdat ESG “vooraan in het middelpunt” lijkt te staan, wil nog niet zeggen dat het voor altijd zal zijn. Wells Fargo heeft toegezegd dit decennium $ 500 miljard in duurzame financiering te investeren, en het groene doel van JPMorgan is $ 1 biljoen.
Adele Shraiman van de Sierra Club werkt aan de Fossil Free Finance-campagne van de milieugroep om ervoor te zorgen dat het ESG-tijdperk voortduurt. “Wall Street heeft de macht om de richting van onze energietoekomst te veranderen op basis van waar ze hun geld aan besteden”, zegt ze. “We hebben het niet over het van de ene op de andere dag de kraan dichtdraaien.”
De druk op de banken neemt met de week toe. Na het opnemen van Spotify Technology SA over Covid-19-desinformatie, riep de muzikant Neil Young collega-babyboomers op om “de bedrijven te dumpen die bijdragen aan de massale vernietiging van fossiele brandstoffen op aarde”. Hij moedigde fans aan om spaargeld op te nemen van JPMorgan, Citigroup Inc., Bank of America Corp. en Wells.
Toch kunnen de financiële en fossiele brandstoffenbedrijven een bijzonder gelukkig hoofdstuk in hun relatie ingaan. Na jarenlang Wall Street lastig te hebben gevallen door expansie te stellen boven het rendement van investeerders, hebben schalieverkenners beloofd om recordbedragen terug te geven aan aandeelhouders. Dat lokt investeerders terug, net zoals de olieprijs is gestegen.
Murray, de voormalige directeur van Wells, is optimistisch over de toekomst van energieleningen. “Ik denk dat het publiek en Wall Street uiteindelijk tot dat besef zullen komen dat we al weten”, zegt hij. “Jullie zullen ons nog lang nodig hebben.”
This post Wells Fargo’s $ 28 miljard oliegeldschieters zijn klaar voor deze boom
was original published at “https://www.bloombergquint.com/markets/wells-fargo-s-28-billion-oil-lenders-are-ready-for-this-energy-boom”
